Wednesday, December 22, 2010

വണ്ടിക്കാള

22. വണ്ടിക്കാള


മൂളിയും ഞെരങ്ങിയും
സിഗ്നനുകളിൽ കാത്തുനിന്നും
കിതച്ചും കുതിച്ചും
എവിടേയ്ക്കെന്നറിയാതെ
നടന്നു നീങ്ങുന്ന
ഒരു വണ്ടിക്കാളയാണു
പ്രണയം

3 comments:

ente lokam said...

ഞാന്‍ ആദ്യം ആണ് ഇവിടെ.ആദ്യത്തെ കമന്റും.നല്ല കവിത.
വണ്ടിക്കാളയുടെ ജന്മം പറഞ്ഞാല്‍ തീരാത്തത്.പ്രണയത്തിന്റെയും
പുതു വത്സര ആശംസകള്‍.

Muralee Mukundan , ബിലാത്തിപട്ടണം said...

എന്നിട്ട് അവസാനം കത്തി കഴുത്തിൽ തന്നെ വീഴുമല്ലോ..അല്ലേ..!

ഫൈസല്‍ ബാബു said...

ഹഹ്ഹ അത് കൊള്ളാം പ്രണയത്തിനു പുതിയൊരു നിരീക്ഷണം !!